Testor - Next Stop Insanity (2007) [mp3@192]

Lista utworów:

01. N.S.I. (intro)
02. Here Comes The Electric
03. Show Me What You Have
04. Declaration
05. Race Of Rats
06. In Blood
07. Shot In The Back
08. Walking Away
09. United Unworthy
10. Morality Is Over



Testor jest założonym na przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych thrash metalowym zespołem z Warszawy, najbardziej znanym dzięki ich wydawnictwu “Ruiny”, wydanym w 1996 roku. Przyznać się jednak muszę, że sam odkryłem Testora dopiero w tym roku. Pierwsza płyta, która wpadła mi w łapki to właśnie opisywany “Next Stop Insanity” – ostanie jak dotąd dokonanie tej grupy. Jeszcze rok temu nie sądziłem, że polski thrash stoi na tak wysokim poziomie! Całe szczęście, że zapoznałem się z Testorem i mam teraz przyjemność opisywać ich album. Zatem do dzieła! “Next Stop Insanity” do odtwarzacza czas wrzucić…

Zaczynamy klimatycznym intro, zatytułowanym “N.S.I.”, które niepodważalnie kojarzy mi się z soundtrackiem do poważnego i kasowego filmu grozy rodem z Hollywood. Zapewne właśnie takie odczucia miało wywoływać to intro, bo podobne wstawki występują na całej kompilacji. Pierwszym mocnym uderzeniem raczy nas “Here Comes The Electric”. To szybka, dobrze zbudowana piosenka o chwytliwym, melodyjnym refrenie, zasługująca na wyróżnienie pośród reszty utworów. Początkowo nie podobał mi się wokal, jednak z czasem się przekonałem, że jest całkiem w porządku! “Show Me What You Have” to wolniejszy utwór, z potęgą jednak w zwrotce. Słuchając tego utworu, a w szczególności basowych wstawek, na myśl przychodzą mi dokonania Zakk’a Wylde’a i jego stonerowego Pride&Glory. To jednak tylko złudzenie, bo “Show Me What You Have” jest jak najbardziej thrashowym kopniakiem prosto w klatę! Deklaracja rzeźni oferowana jest nam w “Declaration”. To piosenka, w której pierwszy raz na albumie dostrzegłem charakterystyczne flażolety, wydobywane ze strun gitarowych. Ogólnie po przesłuchaniu całej kompilacji, “Next Stop Insanity” kojarzy mi się z tymi właśnie sztucznymi ubarwieniami. Jest ich sporo, a istny majstersztyk w wydobywaniu flażoletów gitarzyści pokazali w “Shot In The Back”. Kolejny utwór to istny wyścig szczurów! Perkusja ściga się z gitarowymi riffami, bas dogania wokal a solówki depczą po piętach podwójnej stopie :) . Nie bez powodów nazwa tej piosenki to “Race of Rats”. “In Blood” to kolejny szybki numer, który jednak mimo swej chwytliwości nie złapał mnie za serce i nie zbyt przypadł mi do gustu. Prosty i klasyczny thrash, który nie oferuje słuchaczowi niczego ciekawego, no może oprócz okazji do pomachania czuprynką. Rekompensata nadchodzi jednak zupełnie nieoczekiwanie ze strony utworu “Shot In The Back”, do którego nakręcony został nawet klip. To numer jeden bezsprzecznie i niepodważalnie. Oscary przyznane z następujących kategoriach: najlepszy riff na płycie, najlepszy refren, najlepszy wokal, najlepsza piosenka! Gdyby wszystkie utwory na “NSI” były w podobnym stopniu niesamowite co ten zdradziecki strzał w plecy, płyta w mgnieniu oka stałaby się ikoną i żywą legendą. “Walking Away” jest numerem, który zachwyca i rąbie po małżowinach usznych jak należy. Świetny wokal, impulsywna perkusja i przecudowne riffy to składniki tej niesamowitej piosenki. “United Unworthy” zaczyna się intrygująco. Ciekawy wstęp, po którym następuje jeszcze ciekawsza zwrotka. Ogólnie rzecz biorąc to całkiem niezły utwór, który jednak ginie wśród reszty numerów, nie rzuca się co prawda w oczy, ale da się go polubić, jeśli by przyjrzeć mu się z bliska. Moralność odchodzi w zapomnienie wraz z końcem płyty, którą zaszczyt ma zamykać “Morality Is Over”. Na samym początku kobiecy głos informuje nas, że moralność się skończyła. Zapewne razem z “Kill’em All”. Szybki, kopiący tyłek utwór z prześwietnym zakończeniem! Charakterne, niepospolite outro, godnie kończące “Next Stop Insanity” – album o zróżnicowanych kompozycjach, zasługujących na uwagę każdego fana thrash metalu!

Testor pokazał, że polski odłam metalu, jakim jest miażdżący thrash stoi nadal na wysokim poziomie. Razem z Alastorem, Horrorscope czy Virgin Snatch, warszawska grupa rządzi polską sceną thrashową. Oby nie było to jej ostatnie słowo, bo po przesłuchaniu najnowszej płyty Testora ma się ochotę na więcej, a głód rośnie wraz z faktem, że od wydania tej płyty minęło już ponad trzy lata, więc może już najwyższy czas na kolejny album?




http://www.testor.ovh.org/